In 1968 stierven twee kunstenaars die vorm gegeven hebben aan twee kunststromingen. Kees van Dongen was een exponent van het Fauvisme. Marcel Duchamp staat voor Dada. In hetzelfde jaar schilderde ik mijn eerste grote schilderij. Het was een experiment. Op de academie had ik stillevens gemaakt. En kerkinterieurs. Maar ook schetsen van (naakt)modellen. Ik vond het natuurlijker om bij dit schilderij het zand op het canvas te plakken.
Ik wilde kunstenaar worden. Met een rol tekeningen en pastels kwam ik op audiëntie bij Pierre Janssen. Hij was toen directeur van de Academie. Mijn opvatting over kunst beviel hem. Ik mocht de opleiding gaan volgen. Het waren bijzondere jaren. Pierre was een originele kunstkenner en een meeslepende verteller. Ik herinner mij een kerstfeest in de aula. Hij las een verhaal voor van Dylan Thomas. Het was doodstil, de doorgaans luidruchtige studenten hingen aan zijn lippen.
Pierre Janssen kende ik natuurlijk ook van zijn programma “Kunstgrepen”. In dagblad TROUW van 11 april 2017 stond een interessant artikel geschreven door Joke de Wolf. U kunt het zelf lezen als u de afbeelding hierboven aanklikt. Voor mij is hij nog steeds de idealist !
De stem van Pierre Janssen is ook op latere leeftijd heel herkenbaar. In dit filmpje vertelt hij over de Tweede Wereldoorlog.
Hij was 14 jaar toen de Duitse troepen dichtbij zijn huis in Arnhem voorbij marcheerden. Zijn moeder deed de gordijnen dicht.
Het lievelingsschilderij van Pierre Janssen:
Paul Cézane – Paysage de la campagne d’Aix à la tour de César