Wandelen is meer dan alleen lopen. Er ontstaat een bijzondere band tussen benen en brein ! De ritmische beweging van de ledematen beïnvloeden het denken. Filosofen van vroeger en vandaag haalden hun inspiratie uit het wandelen in bergen en bossen. Maar ook de oude filosofen hanteerden een beroemd begrip als “Solvitur ambulando”. Het betekent dat problemen tijdens het wandelen worden opgelost. In deze moeilijke tijden met “lockdowns” en “avondklokken” is wandelen de beste manier om de zinnen te verzetten en het brein helder te krijgen !
De eerste mijlpaal: 1000 km….
“De weg zelf is de bestemming” schijnt Confucius gezegd te hebben. Ergens aankomen is niet het doel, de reis zelf is belangrijk. In filosofisch opzicht is er geen einde. In beweging zijn stimuleert innerlijke rust en is goed voor een gezond lijf. Simone de Beauvoir was met Jean Paul Sartre de drijvende kracht achter het Existentialisme. Ze was een verwoed wandelaar. Ze trok in haar eentje de bergen in om na te denken. Andere filosofen gebruikten ook hun benen om hun brein te vullen met nieuwe vergezichten op hun vakgebieden. Zelf ben ik eind 2017 begonnen met wandelen in de polders van de Hoeksche Waard. Een avontuur dat nog steeds voortduurt. December 2018 was een mijlpaal. De eerste duizend kilometers waren onder de wandelschoenen voorbij gegaan. We hebben er een feestje van gemaakt.
Een pad ontstaat door er over te lopen… Dit is een Zen wijsheid. Op 31 augustus 2020 is het in praktijk gebracht. Langs de oostkant van de Oude Haven liepen we naar de Randweg van Strijen. Via de Boompjesstraat en Weelse dijk bereikten we de Wielweg. De tocht naar huis ging over de Land van Esseweg. Het rondje van zes kilometer maakte de 2222 km vol. “Er is geen andere weg dan de eigen weg”… zei Spinoza ooit. Ik ben het daar helemaal mee eens. Ik hoop dat nog lang te kunnen lopen. De volgende mijlpaal is 2777 km.
